De Kleine Bakkerij aan het Strand van Jenny Colgan

Toen ik een poosje geleden het persbericht ontving over de verschijning van De Kleine Bakkerij aan het Strand van Jenny Colgan was ik onmiddellijk enthousiast. In de zomer snak ik echt naar fijne feelgood romans en deze sprak meteen tot mijn verbeelding. Niet in de laatste plaats omdat mij een papegaaiduiker werd beloofd op de achterflap. 

De lieve mensen van uitgeverij Luitingh Sijthoff waren zo vriendelijk om mij een recensie-exemplaar op te sturen. Helaas kon ik er door verdrietige familieomstandigdheden niet meteen in beginnen (dat zou ook niet eerlijk zijn geweest tegenover het boek). Maar toen ik er eenmaal in begon was het genieten vanaf de eerste bladzijde.

Mijn feels…

Door een heleboel slechte beslissingen zitten Poppy en Chris tot hun nek in de schulden. Hun relatie overleeft de vele tegenslagen niet. Berooid en met een gebroken hart overweegt Poppy haar opties. In een opwelling huurt ze een huisje op een klein getijden eiland in de hoop dat ze daar haar wonden kan likken en een nieuwe start te maken. Ze kan het al snel goed vinden met de overige inwoners. Nou ja, met iedereen behalve haar nukkige huurbazin. Gelukkig vliegt er al snel een nieuw vriendje haar leven binnen: de papegaaiduiker Neil.

Het begin van het verhaal vond ik erg lastig. Het was een klein beetje een trip down memory lane voor mij, omdat ik vroeger ook behoorlijk diep in de schulden heb gezeten. Gelukkig is die tijd achter me, maar ik vind het nog altijd erg moeilijk om te lezen over dit onderwerp. Wat me erdoorheen sleepte was de positieve houding van hoofdpersoon Polly. Ze zat weliswaar in de put, maar liet zich niet kisten. De manier waarop zij tot de beslissing komt om een afgetakeld appartementje te huren op een klein getijdeneiland vond ik bijzonder goed gemotiveerd en geloofwaardig. Ik vond het ook heel erg tof dat de auteur Polly’s ex niet afschildert als de schurk die Polly in het verdriet heeft gestort o.i.d Jenny schrijft met heel veel respect voor haar personages en dat vond ik fantastisch.

Eigenlijk is het eiland op zich ook bijna een personage. Het heeft sowieso een duidelijke persoonlijkheid. Het heeft charme, maar ook grillen en het bepaalt voor een groot gedeelte de levens van de bewoners. Ik werd tijdens het lezen verliefd op het plaatsje en droomde heerlijk weg tijdens het lezen.

Het boek heeft een fijn, rustig tempo zonder dat het ooit saai wordt. Het heeft humor, spanning, romantiek en bovenal heeft het verhaal heel veel hart. Ik vond het echt genieten. Als ik dan toch een nadeel moet verzinnen dan zou het zijn dat dit boek me enorm hongerig maakte. Van alle beschrijvingen van vers gebakken brood en andere lekkernijen liep het water me echt om de haverklap in de mond. Ik kreeg ook heel erg de neiging om zelf de keuken in te duiken om een brood te bakken (bakken is op zich geen ramp, maar de afwas die erna komt…?).

Fijn om te weten…

• De Kleine Bakkerij aan het Strand is het eerste deel in een nieuwe reeks van Jenny Colgan
• Het vervolg Zomer in de Kleine Bakkerij verschijnt volgend jaar
• Daarin gaat Polly’s verhaal verder
• De reeks bestaat uit drie boeken
• Dus hopelijk wordt het derde deel ook vertaald
• Misschien hoeven we daar minder lang op te wachten
• Want dat deel heet Christmas at Little Beach Street Bakery

Krijg jij ook altijd lekkere trek als je een boek leest waarin eten zo lekker wordt omschreven?